روحانیت کوچه و بازار....

 آنها که مطالعاتی در اسلام و قرآن و زندگی امامان داشته اند، آگاهند که اسلام دین: رحمت، عطوفت، مهربانی، انسانیّت، عدالت و آزادی است

«روحانیت مظلوم »

روحانیون غیروابسته همان مردم کوچه و خیابانند و آنان نیز معترضند!

روزنامه مستقل-سال ششم - چهارشنبه 18آبان ماه 1401 -    شماره 1417  

     در تظاهرات و اعتراضهای اخیر، در خصوص قتل «مهسا امینی» دختر کردستانی و به دنبال آن کشتارهای دیگر و ضرب و جرح و زندان معترضان و برخوردهای امنیتی با آنها و اهانتها که به مقامات ایران انجام شد، همه باعث تأسف و نگرانی بود و کشتار در شاهچراغ شیراز بر غمها افزود.

متأسفانه دیده شد که در مواردی نسبت به روحانیون و برخی عمامه به سرها اهانت هایی انجام گردید و چون تعدادی از سران نظام در سلک عالمان دین بوده­اند، دیگرِ روحانیون خارج از حکومت را نیز مورد آزار و اهانت قرار دادند، چه از داخل و چه خارج، در صورتی که اکثر روحانیون کشور، همانند دیگر مردمان از عدم مدیریت حکومت و خشونت امنیتی ها و گرانی و تورم و فساد بسیار و دزدی های کلان، رنج میبرند، کشتن بی گناهان را بر نمی تابند، هیچ عمامه بر سری چه شیعه و چه سنی، کشتن زنان و دختران و دیگر معترضان را تأیید نمی کند، همان دغدغه هایی را که دیگر مردم دارند، آنها هم دارند، فقط وابستگان به حکومت و برخی حقوق بگیران و خطیبان حکومتی هستند که آنها هم به ندرت مدافع خشونت بوده اند. 

برای مطالعه متن کامل ادامه مطلب را مشاهده فرمایید

در پی درگذشت زرین دخت عطائی، همسر مرحوم مهندس عزت الله سحابی

«‌ ما از خداییم و به نزد خدا باز می گردیم »

 درگذشت بانوی بزرگوار خانم زرین(زری) دخت عطایی، همسر گرامی مرحوم مهندس عزت الله سحابی بسیار جانسوز و اندهبار بود، خدایش غریق رحمت بی منتهای خود قرار دهد، درگذشت این بانوی زجر کشیده، این ایام تحت­الشعاع اجتماعات اعتراضی به کشته شدن مهسا امینی دختر مظلوم کردستانی قرار گرفت و مانع شد که افراد آگاه شوند و نسبت به مرحومه عطائی تجلیل و تکریم نمایند.

برای مطالعه کامل متن، ادامه مطلب را کلیک فرمایید

در پی کشته شدن دختر ایرانی، بانو «مهسا امینی»

«بایّ ذنب قُتلت»

اصفهان - فضل الله صلواتی

خبر کشته شدن دختر کردستانی «مهسا امینی» که برای دیدن اقوامش به تهران پایتخت بزرگ شیعیان جهان آمده بود و در همان روز اول، طعم خشونت «گشت ارشاد» را چشید  و به سرای دیگر فرستادندش، این حادثه دلخراش همه را از عارف و عامی و قومیّت ها و ملیّت ها، احزاب و گروه ها، متأثر ساخت، باشد که تسلیت­های عالمان و سیاستمداران، حقوقدان­ها و هنرمندان و بلکه همه مردم ایران، آرامشی برای پدران و مادران و وابستگان آن داغدیدگان باشد، من هم  به عنوان یک شهروند ایرانی به آنها تسلیت گفته و لازم دیده شد نکاتی را یادآور شود:

برای مطالعه ادامه مطلب را مشاهده فرمایید

مقدمه استاد فضل الله صلواتی در دوران تبعید یزد(سال 1356) بر کتاب:

«هجرت ضرورت جاویدان تکامل»

 نوشته: مرحوم علی منذر

مقدمه: فضل الله صلواتی

لینک خرید «موسسه فرهنگی مذهبی امام صادق»

اسلام دین حرکت و تلاش است، نهضت و تکاپو است، در همۀ تعالیمش جنبش و فعالیت نهفته است، کلیۀ برنامه­ هایش، مبارزه و نشاط دارد، توحیدش، نبوّتش، عدالتش، امامتش، معادش، نمازش، روزه­ اش، حجّش، جهادش، خمس و زکاتش، امر به معروف و نهی از منکرش و تولی و تبرایش و... و هجرتش نیز حرکت دارد و حرکت­ زا است.

سستی و زبونی، سکوت و درجا زدن، خاموشی و فرومایگی در برابر هرگونه بی عدالتی و ستم گناهی است نابخشودنی! آنچه باید عملی شود، دستورات الهی است و بس، برای انجام وظیفه هیچ چیز و هیچکس جلودار مسلمان نیست. آنها که می­گویند پروردگار ما خداوند است، دیگر به نقطه اوج، بالاترین مرحله معرفت رسیده­ اند، آنگاه مقاومت می­کنند «ثم استقاموا» جای معطلی نیست، این پا و آن پا نمی­ شود کرد، دیگر اینجا باید راه افتاد برای اصلاح خود و جامعه در این جهان و آن جهان، ما می خواهیم همه مردم روی زمین، مسلمان باشند، اهل تقوی و دانش، با خروش و جوشش در راه اجرای حق، ما که مسلمان خاموش و بی­ اراده نمی­شناسیم! اگر پیدا شد یا رنجور و دست و پاشکسته است، یا آن که مرده، و یا آنکه نام مسلمانی را به خود بسته، مگر با گفتن شیرینی دهان شیرین می­شود؟ هرگز، بی­ جهت که کسی جزو قاعدین و بازنشستگان نمی­شود، از هنگام تولد تا وقت مرگ باید دوید، البته نه فقط برای نان و آب، خانه و اتومبیل و... برای هدف، هدفی عالی و انسانی ، هدفی خدائی، که این برنامه بازنشستگی ندارد، زن و مرد، پیر و جوان، سالم و معلول، هر کس در حد خودش باید انجام وظیفه نماید، اجتماع اسلامی سخت نیازمند تلاش و کار همگانی است، مگر کسی می­تواند هوا استنشاق نکند؟ مگر کسی می­تواند غذا نخورد؟ و...

فقط کلاس ها عوض می­شود، یک روز، خود سکوت، مبارزه است و یک روز جهاد، یک روز با شمشیر باید جهاد کرد، یک روز با قلم و یک روز با زبان و روزی هم با دل و یک روز هم با هجرت....

و هجرت یعنی رها کردن، رها شدن، دور شدن، ترک همه چیز گفتن، همۀ پای بندها را باز کردن و جان خویشتن را از رنجها رهانیدن، خانه و دیار، زن و فرزند و... اگر در مسیرالله هستند و با ما همگام در تلاشهایمان، که چقدر ارزنده است و اگر مانع راهند باید به راه آیند و اگر جلو گیرند که سرخویش گیریم و راهی دگر در پیش که:

به هیچ یار مده خاطر و به هیچ دیار        +       که برّو بحر فراخ است و آدمی بسیار (سعدی)

برای مطالعه کامل متن ادامه مطلب را کلیک کنید

پیام تسلیت فضل الله صلواتی به مناسبت درگذشت سیدمحمود دعایی

لینک خبر در سایت» چراغ امید

لینک در سایت چراغ روشن

« اِنَّا لِلّهِ وَإِنَّـا إِلَیْهِ رَاجِعونَ »

از شمار دو چشم یک تن کم                        وز شمار خرد هزاران بیش

‌استاد فرهیخته زنده یاد حاج سید محمود دعائی (رحمت الله علیه) مردی از قبیلة نیکان و طایفة شایستگان از میان ما رفت، وی با همتی عالی و اندیشه ای والا در خدمت به جامعة علمی، فرهنگی، سیاسی و مطبوعاتی کشور همکاری داشت، روحانی پاکبازی که به دور از امتیازات دنیایی، پیوسته در خدمت امام و انقلاب و مردم بود و از هیچ خدمتی کوتاهی نمی کرد. دوست و دشمن او را می ستودند و بر تواضع و فروتنی او صحّه می گذاشتند.

در زمان طاغوت، سالهای رنج تبعید و دوری از وطن را تحمل کرد و در هر شرایطی و با هر وسیله ای افکار انقلابی، عدالت و آزادگی را نشر می داد و جامعه را علیه ستمگران می شورانید و پس از پیروزی انقلاب بر خلاف بسیاری، راه خشونت و تندروی را در پیش نگرفت، با سازشکاران و فرصت طلبان کنار نیامد و همچنان با اعتدال و برادری با اقشار مردمی همراه بود، کسی از او رنجیده خاطر نشد، تا آنجا که در توان داشت از رنج درماندگان می کاست و در تمام مراسم صاحبان و پایه گذاران انقلاب که مهجورشان کرده بودند شرکت داشت.

مرحوم مغفور دعایی از سالهای دهة چهل با من رابطه داشت، برای وی اشعاری به عراق می فرستادم و با صدای غرآی خود آنها را در رسانه ها قرائت و پخش می کرد.

در مدیریت و نویسندگی روزنامه اطلاعات خوش درخشید و در دوره نخست مجلس در کنار هم در تصویب لوایح و طرحها هماهنگ عمل می کردیم، از من می خواست که برای آن روزنامه مقالات انقلابی و ولایی بنویسم، ‌در سفری به کشور ایتالیا برای شرکت در کنفرانس بین المجالس،‌ با هم همراه بودیم و حقایق چگونگی انقلاب را در ایران بیان می داشتیم.

مرحوم سید محمود دعایی در اخلاق و رفتار، ایمان و گفتار، ‌شخصی نمونه بود، ‌برای اهالی فکر و قلم و رسانه های مردمی نهایت احترام را قائل بود و در حد امکان حمایت داشت، ‌در سالهای انتشار «نشریه نوید اصفهان» در دهه 70،  از هیچ کوشش و همراهی دریغ نورزید.

وی نماینده شش دوره مجلس شورای اسلامی بود. و در سال ۱۳۹۳ نشان افتخار جهادگر عرصه فرهنگ و هنر را کسب کرد.

در مراسم رونمائی از برخی کتابهای اینجانب در تاریخ  20 مردادماه سال 1400 که در سالن همایش های کتابخانه ملی برگزار شد، حضور پیدا کرد و سخنان جامعی از خاطرات گذشته بیان داشت.

خدایش بیامرزاد و غریق رحمت بی منتهای خود قرارش دهد که پاک زیست و آبرومند از این جهان آشفته رخت بربست، هرگز تملق کسی را نگفت، به کسی و یا گروهی اهانت نکرده و با ساده زیستی گذراند.

درگذشت و فقدان این دوست مهربان، معلم وارسته، سیاست مدار، فعال اجتماعی و فرهنگی، پیراسته از دنیا و غمخوار و دلسوز مردم را به خاندان محترم دعایی، ‌همسر، فرزندان و داماد گرامی او و همکاران فرهیخته «مؤسسه و روزنامه اطلاعات» و دیگر اصحاب رسانه، تسلیت می گوید.

‌خدایشان موفق و مؤید دارد.

اصفهان – فضل الله صلواتی

15 خرداد 1401

کتابخانه علامه جعفری - مراسم سالگشت مرحوم علامه جعفری

«23 شهریورماه سال 1361 – هیأت پارلمانی ایران برای شرکت در مجمع بین المجالس جهانی رم - ایتالیا: فضل الله صلواتی - سیدمحمود دعایی........»

مشاهده تصاویر مرحوم دعایی در مراسم نکوداشت و رونمایی از آثار فضل الله صلواتی  ادامه مطلب :