گفتگوی روزنامه شرق - بهانه دولت یا تناقض ملت

نگاهی به ماجرای شلوغی جاده‌های شمال و بازارهای دم عید که برخی آن را نشانه بهبود وضعیت معیشتی می‌دانند

 فضل‌الله صلواتی: خدا نکند کارت به دوا و درمان بیفتد

حسین راغفر در گفت‌وگو با «شرق»: مسئله اصلی ما نرخ ارز است

لینک  متن کامل گزارش  در شبکه روزنامه شرق

انتشار: در تاریخ ۱۴۰۲/۱۱/۲۶

آسمان پر شده از ابرهای سیاه. ابرهایی که توی هم می‌لولند و گاه از سر و کول هم بالا می‌روند. کمی آن‌سوتر ابرهای پا به ماه که انگار ساعت دردشان نزدیک است، باد را به یاری می‌خواهند؛ درد توی تن‌شان پیچیده و رنگ‌شان از درد، سیاه شده است. باد آغوش باز می‌کند. هر‌کدام را به بغل می‌گیرد و به سمت قابله دشت می‌برد تا بار را آنجا به زمین بگذارد. مقصد، دشت است. باد ابر را به آن سو می‌برد؛ اما در این میانه ابرها گاه روی شهر، بارشان را روی زمین می‌گذارند و از قطرات باران روی سر شهر، فارغ می‌شوند.

دکتر صلواتی  استاد بازنشسته دانشگاه اصفهان را بسیاری از اهالی فرهنگ می شناسند. او در گفت وگو با «شرق» درباره اوضاع اقتصادی بر این موضوع تاکید داشت که در حوزه تامین معیشت مردم، بخش های مختلف حاکمیت ناموفق بوده اند. چه دولت و چه مجلس قول های زیادی داده اند که هیچ کدام از آنها محقق نشده است. او می گفت: آقای قالیباف بارها فرموده اند ما برای بهبود وضع معیشتی مردم آمده ایم. بیشتر نمایندگان مجلس هم همین موضوع را تایید کرده اند اما همین الان به خیریه های سطح شهر خودتان مراجعه کنید؛ خواهید دید برخی از مردم نان و پنیر هم گیر نمی آورند و در شرایط سختی معیشتی به سر می برند. خود مراکز معتبر دولتی هم بیش از 50 درصد جمعیت را زیر خط فقر اعلام کرده اند و آنها را واجد دریافت یارانه می دانند. او افزود: سوال همه ما این است که پس این مجلس چه کرده؟ این شعارها چطور شده است؟ وعده هایی که جناب آقای قالیباف یا آقای رئیسی دادند، چطور شد؟ چرا هیچ کدام عملی نشد؟ دولت گاهی گزارش هایی می دهد که برای مردم قابل لمس نیست. مثلا اینکه فلان پروژه عمرانی انجام شده است. ما درباره این موضوعات بحثی نداریم. اگر دولت یک جا راهی کشیده یا یک طرح آبرسانی انجام داده، خدا پدرش را بیامرزد اما همه باید بدانیم اصل موضوع معیشت مردم و خوراک آنهاست. اصل زندگی مردم است. اصل داروی مردم است که نباید روز به روز گران تر شود.
این استاد بازنشسته دانشگاه گفت: خدا نکند که کارتان به دارو و درمان بیفتد. بروید ببینید این داروها چه قیمتی شده است. خود من که داروهایم هر دو یا سه ماه ۲۰۰ یا ۳۰۰ هزار تومان هزینه داشت، الان حدود یک میلیون و ۵۰۰، ۶۰۰ هزار تومان هزینه دربر دارد. اینها را به عنوان نمونه عرض می کنم، این برای همه صادق است. مگر یک معلم بازنشسته می تواند از پس این هزینه ها بربیاید؟ حالا به فرض یک سوم یا بیشتر آن را هم بیمه بپردازد. حالا اگر کسی از یک خانواده دچار بیماری خاص شود که هیچ. برخی از این بیماران خاص که تحت پوشش هیچ نوع بیمه ای نیستند.

 صلواتی گفت: خودتان به عنوان خبرنگار فکر کنید اینها چطور زندگی می کنند. اینها را همه حس می کنند. در این زمینه اصلا مهم نیست شما چپ هستید یا راست. همه لمس می کنند گوشت قیمتش چقدر است یا مرغ چه قیمتی دارد. چه راست و چپ اینها برای همه قابل لمس است. اینها همه هزینه هایی است که معیشت را سخت می کند، مگر یک معلم بازنشسته لیسانسه چقدر حقوق می گیرد که بتواند از عهده این هزینه ها بربیاید؟

اینها بخشی از واقعیت وضع معیشت در جامعه است که گاه در کلام دولت مردان طور دیگر بیان می شود. همین چندی پیش رئیس جمهوری در گزارش مربوط به دهه فجر، آمار و ارقامی را اعلام کرد که انتقادهای زیادی را دربر داشت. انتقادهایی که در بخش های مختلف جامعه نمود داشت و در کوچه بازار گاه به تلخی و گاه به طنز، درباره آن صحبت می شد. صحبت هایی که به نظر می رسد اگر کمی در میان جامعه کارگری، کارمندی و بازنشستگان آمدوشد داشته باشیم، شاید طور دیگری بیان می شد.