«وَلَایَتُ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ مِنْ عَذَابِی»
« غـدیــریــه »
سرودۀ: مصطفی هادوی «شهیر اصفهانی»
مــاه کجا و رُخ زیبایِ تو / سَرو کجا و قـدِ رعنای تــو
جان جهانی و همه ما سوا / آینه سان مَحو تماشای تو
طور تجلّی تــو سینای دل / در صدف سینه سینای تو
اَبرِ کرَم چشمۀ جوشانِ عشق / گنج سُخن طبع کُهر زایِ تو
این همه زیبائی و نقش و نگار / پرتوی از مهر دلارای تــو
یاد تو روشنگر دلهــا شده / جان به فدای رُخ زیبای تو
روز غدیر ای مَه نیکو خصال / شُد بسر دوش نبی جای تو
ملک ولایت به تو زیبنده شد / زیب و فَرَش همت والای تو
درج گهر در صدف معرفت / نیست به جز گوهر دریای تو
ای ز تو خورشید فلک تابناک / دیده و دل غرق تمنّای تــو
واله کویی تو نه تنها مَنـم / خلق جهان واله و شیدای تـو
خادم درگاه تو باشد «شهیر» / تا چه پسندی چه بود رای تو
شعر از: مصطفی هادوی فرد «شهیر اصفهانی»
«منتشر شده در هفته نامه نوید اصفهان - 27 اردیبهشت ماه سال 1374 شماره 349
و
12 اردیبهشت ماه سال - 1375 شماره 402»
- - - - - - - - - - - -