غدیریه - شعر شهیر اصفهانی

«وَلَایَتُ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ مِنْ عَذَابِی»

« غـدیــریــه »

سرودۀ: مصطفی هادوی «شهیر اصفهانی»

مــاه کجا و رُخ زیبایِ تو   /             سَرو کجا و قـدِ رعنای تــو

جان جهانی و همه ما سوا     /        آینه سان مَحو تماشای تو

طور تجلّی تــو سینای دل      /       در صدف سینه سینای تو

اَبرِ کرَم چشمۀ جوشانِ عشق       /    گنج سُخن طبع کُهر زایِ تو

این همه زیبائی و نقش و نگار   /        پرتوی از مهر دلارای تــو

یاد تو روشنگر دلهــا شده                 / جان به فدای رُخ زیبای تو

روز غدیر ای مَه نیکو خصال    /         شُد بسر دوش نبی جای تو

ملک ولایت به تو زیبنده شد     /           زیب و فَرَش همت والای تو

درج گهر در صدف معرفت       /          نیست به جز گوهر دریای تو

ای ز تو خورشید فلک تابناک     /        دیده و دل غرق تمنّای تــو

واله کویی تو نه تنها مَنـم              /     خلق جهان واله و شیدای تـو

خادم درگاه تو باشد «شهیر»       /         تا چه پسندی چه بود رای تو

شعر از: مصطفی هادوی فرد «شهیر اصفهانی»

«منتشر شده در هفته نامه نوید اصفهان -  27 اردیبهشت ماه سال 1374 شماره 349

و

 12 اردیبهشت ماه سال  - 1375 شماره 402»

-         - - - - - - - - - - -