آئین بزرگداشت حسن عقیلی و مرتضی نیک پایان با حضور جمعی از مسئولان و به همت سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری اصفهان در عمارت هنرمند اصفهان برگزار شد.
عــمــارت هــنــرمنــد در یک عصر تابستانی که نسیم بهاری را با خود به همراه داشت، آیین یادبود و بزرگداشت دو استاد فقید فرهنگ و هنر اصفهان؛ استاد حسن عقیلی و استاد مرتضی نیکپایان را با حضور خانواده، دوستان، دوستداران و شاگردان این دو بزرگوار برگزار کرد. سال گذشته از دستدادن ناگهانی این دو استاد؛ اهالی گرافیک، سینما و تئاتر اصفهان را در شوک فروبرد و متألم کرد و حالا با گذشت نزدیک به یک سال از درگذشت این دو هنرمند، فضای جلسه یادبود همچنان حال و هــوایـــی احــســاســـی دارد و بـــیــشـــتـــر سخنرانیها حولوحوش به نیکی یاد کردن از منش اخلاقی آنها است؛ بااینوجود جای خالی صحبت از آثار، تأثیرات و کارهای عملی این دو استاد برای پیشبرد هنر در اصفهان کاملا هویداست.
رمز ماندگاری، اخلاق هنرمندی است
فضلالله صلواتی، استاد دانشگاه و روزنامهنگار پیشکسوت از اهمیت اخلاق هنرمندی میگوید؛ ویژگیای که میتواند در ذهن و جان مردم به یادگار بماند: «اخلاق هنرمندی متناسب با روز پیش میرود و در دین اسلام هم اخلاق نیکو بهعنوان صفت بسیار مهم شاکله اصلی این دین معرفی میشود. این اخلاق نیکو است که هنر را دلچسب مردم میکند و چهبسا افراد متخصصی که در جامعه روی خوشی ندارند و البته زود از ذهن مردم پاک میشوند. از آنطرف هنرمندانی را داشتیم و داریم که همیشه با روی خوش دستگیر مردم میشدند و برای همین است که امثال ارحام صدر و کسایی در ذهن مردم باقیماندهاند؛ چراکه دارای اخلاق هنرمندی بودند.»او استاد اخلاق را کسی میداند که راه را نشان میدهد، نه اینکه تحکم کند: «خوشبختانه هر دو استاد در کارشان اخلاقمدار بودند و همیشه به دنبال حلوفصل کار هنرمندان و کسانی که با آنها کار میکردند. شخصیتهایی کوشا و جدی و فعال که زندگی جاویدان برای آنهاست.»
اخلاق هنرمندی عقیلی به روز بود
فضل الله صلواتی در ادامه گفت: استاد حسن عقیلی کوشا، جدی و فعال بود و اخلاق هنرمندیاش متناسب با روز پیش میرفت. دین، خدا و پیغمبر هم میگویند خوش اخلاق باشیم چراکه هنر باید دلچسب مردم و جامعه باشد و اخلاق بد باعث گریز از هنر میشود.
وی افزود: استاد اخلاق هیچوقت دستور نمیدهد بلکه راه و مسیر را متناسب با مکان و زمان نشان میدهد. این دو استاد بسیار اخلاق مدار بودند و زندگی جاویدان از آن آنهاست.
این روزنامه نگار پیشکسوت ادامه داد: حدیثی داریم که میگوید کسی که دلی را شاد کند و لبخند بر لب مردم بیاورد بهشت بر او واجب میشود.
محمد عیدی، رئیس سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری اصفهان در آئین بزرگداشت استاد حسن عقیلی و استاد مرتضی نیک پایان که در عمارت هنرمند برپا شد، اظهار کرد: اتفاق امروز جز وظایف ذاتی حوزه فرهنگی شهرداری اصفهان است هر شهر و هر مدیریت شهری مکلف و مفتخر است که سرمایههای نمادین را برجسته و به آنها بپردازد و مرگ، پایان جریان فرایند محور هنری آنها نباشد.
وی افزود: استاد حسن عقیلی روش و منش و یک شکرستان پرمعنا بود که خود را مفتخر به دانشاندوزی از شخصیت وی میدانم هیچگاه درخواست شخصی نداشت چرا که همواره دغدغه هنرمندان را داشت که غبار نسیان از طرف ما بر روی شخصیتشان نشسته بود و درخواست حمایت از این هنرمندان را داشت.
رئیس سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری اصفهان تصریح کرد: استاد مرتضی نیک پایان که افتخار دوستی با وی را داشتم و به دعوتش در رابطه با کتاب ساعت پرتقال در یک جمع دانشجویی باهم صحبت کردیم، او بسیار شخصیت محجوبی داشت و دوستدار هنر و محقق بود.
عیدی خاطرنشان کرد: امیدوارم این وظیفه را به درستی و به نیکی انجام دهیم که مرگ آغاز تازهای بر پایان یک جریان اجتماعی در اصفهان باشد. باید متوجه این امر باشیم که از حضور بزرگوارانی که در قید حیات هستند و از هنرستان پرفیضشان نهایت استفاده را ببریم که رسالت عمارت هنرمند بر مبنای این صور است.
اخلاق مهمترین اصل که سرمایه هنرمند است
حسن اکلیلی بازیگر تلویزیون و تئاتر در ادامه مراسم بزرگداشت اظهار کرد: استاد عقیلی و استاد نیک پایان انسانهای خوبی بودند و اثرات وجودیشان همیشه هست و اثر فرهنگ و هنری خود را تا ابد برجایی گذاشتند.
وی افزود: داغ از دست دادن این هنرمندان همیشه بر سینهمان خواهد ماند اخلاق مهمترین اصل که سرمایه هنرمند است و استاد عقیلی اخلاقمدارترین هنرمند بود. همچنین در بخش سینمای جوان استاد نیک پایان بسیار تأثیر گذار بود. این دو عزیز بسیار به ما خدمت کردند.
استاد عقیلی هنرمندی نکته سنج بود
مصطفی انوری زاده، رئیس سابق کانون وکلای اصفهان نیز در ادامه این آئین گفت: ۴۹ سال پیش دوستی من و استاد عقیلی شکل گرفت و تا زمان فوتشان یک دل کنار همدیگر بودیم عقیلی هنرمند دوست داشتنی و عاشق هنر بود که عشق به همکاران هنرمند خود داشت. او فردی متواضع و هنرمندی اندیشمند و با ارزش بود.
وی افزود: فروتنی از خصیصههای ذاتی این هنرمند بود. استاد عقیلی اخلاق مدار و اعتقاد به رعایت اخلاق داشت و با اخلاق زندگی میکرد و اخلاق را به دیگران میآموخت و همین اخلاق مداری باعث ایجاد شخصیت ممتاز او شد که همه او را متمایز از دیگران میشناختند.
رئیس سابق کانون وکلای اصفهان خاطرنشان کرد: همیشه لبخند بر لب داشت و هیچوقت عصبانیت او را در طول این ۴۹ سال ندیدم مروت و مردانگی یکی دیگر از خصیصههای او بود و کسانی که از او انتقاد میکردند را میپذیرفت و با آنها بحث و صحبت میکرد و دوستیهای عمیقی با دوستان خود داشت. در کارهایی که به او سپرده میشد دقت و نکتهسنجیها منحصر به فرد داشت، همه هنر این استاد در کنار کار کارشناسی دادگستری وی بود.
هر چند جاداشت از آثار هنری این دو شخصیت بیشتر صحبت شود و جایگاه آنها در جریان هنری اصفهان بهدرستی تشریح شود؛ نکاتی که بازنگری در نوع نگاه به برگزاری چنین برنامههایی را بیشازپیش عیان میکند. دور شدن از احساسات صرف و نزدیک شدن به نگاه منطقی و عقلانی به آثار هنرمندان بهعنوان چیزی که از خود برای آیندگان به یادگار گذاشتهاند، میتواند راهگشا باشد.
مدیر عمارت هنرمند بهعنوان اولین سخنران از دوستی دیرینه با دو استاد فقید، حسن عقیلی و مرتضی نیکپایان میگوید: «در این وقت و ساعت و مکان زیبا دورهم جمع شدیم تا یاد و خاطره دو بزرگمرد عرصه فرهنگ و هنر اصفهان را گرامی بداریم. من با هر دوی این عزیزان حدود سیوچند سال سابقه دوستی دارم و خاطرات بسیاری از این اساتید در ذهنم هست. با مرتضی نیکپایان که در انجمن سینمای جوان آن سالها کار میکردیم و خاطرات بسیاری از آن دوران دارم. دورانی که اصغر فرهادی هم از آن سینما را آغاز کرد. همچنین جناب حسن عقیلی هم حکم استادی برای من داشتند و همیشه در خاطرم هست که در فیلم «پرسه در شهر لاجوردی» به کارگردانی مهندس محمدعلی نجفی نقش استاد دانشگاه یعنی نقش همیشگیاش را بهخوبی ایفا کرده بود.»فرید صلواتی این جلسات را عامل زنده نگهداشتن روحیه جمعی مردم و شاد بودن آنها میداند: «مردم در این روزها حس خوبی ندارند و با این فضاها و جلسات است که باید حس خوب و حال خوب را به آنها و جامعه تزریق کنیم؛ بنابراین درِ عمارت هنرمند اصفهان به روی همه باز است تا برای حس و حال و زندگی بهتر در کنار هم باشیم؛ چراکه در عمارت هنرمند رئیس و غیر رئیس و مهمان و میزبان معنا ندارد و همه هنرمندان این شهر صاحبخانه هستند.»