دوران علافی

دوران علافی!

روز جمعه 29 اردیبهشت نود و شش ، انتخابات ریاست جمهوری و شورای اسلامی شهرها و روستاها با شکوه فراوانی برگزار شد .
دوران قبل از رای گیری انتخابات چه بحث و جدلهایی بین رقبا در رسانه ها انجام شد که همه ی مردم رفتارها را ناظر بودند.

هر کدام از نامزدها وعده هایی می دادند که فکر می کردیم ایران مدینه ی فاضله و برترین کشور دنیا خواهد شد .
در انتخابات وزیران با اینکه گفته شد فشاری در کار نبوده است، ولی دکتر روحانی نتواست اهدافی را که در این زمینه داشتند انجام دهند، شگفت آور است .
هنوز تکلیف استانداران معلوم نیست.
چند ماه است که می گذرد و متأسفانه استانداران و مدیران فعلی نمی دانند رفتنی هستند یا ماندنی ؟ کدام برنامه باید اجرا شود؟ و چه کسی باید اجرا کند؟
شهرداران منتخب شوراها ، تکلیفشان معلوم نیست؟
اگر شوراها کاره ایی هستند پس وزارت کشور و نیروهای امنیتی چه کاره اند؟
در کجای دنیا علافی و معطلی تا این حد است؟
نه مدیران امور شهری می دانند چه کاره اند؟ نه مردم می دانند برای مسائل شهریشان به کجا باید رجوع کنند؟
جناب آقای دکتر حسن روحانی چه کسی و چه نهادی باید به این آشفته بازار سر و سامانی دهد و جلوی هرج و مرج ها را بگیرد؟
انتظار مردم آن است که تغییرات لازم هر چه زودتر عملی شود و پس از ماهها نگرانی و بی برنامگی، تکلیف برخی شهرداران هر چه زودتر مشخص شود و  به دنبال آن تکلیف کارکنان و مدیران شهری و سایر ادارات معلوم گردد.
اکثر شهردارانی که جدیدا مد نظر و انتخاب شده اند ، کارگزارن پیشین این نظام بوده اند ، سوابق اجرای آنها برای همه مشخص است. چرا مجددا می خواهند از نظر امنیتی سوابق آنها بررسی و استعلام گردد؟
مگر چه کاری انجام داده اند؟
آیا این معطلی ها دهن کجی به ارای مردم نیست؟
با آرزوی توفیق 

فضل الله صلواتی  24شهریورماه