ناگفته‌های فضل‌الله صلواتی از حادثه پنجم رمضان اصفهان

خطبه های آتشین، هراس در دل رژیم شاه می انداخت

لینک خبر در روزنامه اصفهان امروز
تاریخ انتشار: 1396/3/10
کد خبر: 6716


یکی از مبارزان پیروزی انقلاب اسلامی در اصفهان گفت: مردم اصفهان از دستگیری آیت‌الله طاهری به خروش آمدند و واقعه تاریخی 5 رمضان را در تاریخ رقم زدند. فضل‌الله صلواتی با اشاره به واقعه 5 رمضان اظهار کرد: ما از طریق دوستان خبر تحصن مردم اصفهان در منزل آیت‌الله خادمی را به دلیل دستگیری آیت‌الله طاهری شنیدیم به‌طوری‌که مردم از این دستگیری به خروش آمدند و این تحصن‌ها در خیلی از نقاط اصفهان انجام می‌شد. من در آن زمان در یزد تبعید بودم و خبرهای اصفهان را از طریق آقای زهتاب دریافت می‌کردم. وی افزود: در آن زمان خروش انقلابی مردم اصفهان را با آیت‌الله صدوقی در میان گذاشتیم و ایشان اعلام حمایت قاطع کردند. آقایان عبدالله نوری و شیخ عباسعلی روحانی که از مبارزترین افراد و از شاگردان آیت‌الله طاهری بودند، به همراه برخی فعالان انقلابی بازار اصفهان تصمیم می‌گیرند که به‌اتفاق مردم حسین‌آباد، برخی دانشجویان و دیگر نیروهای انقلابی در منزل آیت‌الله خادمی تحصن کنند. آیت‌الله خادمی که مردم در منزل ایشان تحصن کرده بودند، نگران جان مردم بودند چون ساواک مرتب تهدید می‌کرد و ایشان را به‌شدت تحت‌فشار قرار داده بود. این فعال سیاسی تصریح کرد: دستگیری آیت‌الله طاهری برای مردم غیرقابل‌تحمل بود و این خود باعث شد که شور جدیدی در مردم پدید آید. چون ماه رمضان بود و همه روزه‌دار بودند تدارکات مراسم افطار بر عهده جوانان بود. در آن زمان من از آیت‌الله صدوقی خواهش کردم که به اصفهان بیاید و همان لحظه شنیدم که آیت‌الله مطهری هم قرار است به اصفهان برود که البته این‌چنین نیز شد و آیت‌الله مطهری در بیت مرحوم آیت‌الله خادمی حاضر شد. صلواتی افزود: خیلی از کارگران به دلیل تحصن بیکار شده بودند و آیت‌الله صدوقی از طریق آقای ربانی مبالغی را فرستادند برای آیت‌الله خادمی که ایشان این مبالغ را میان مستمندان تقسیم کند. ساواک نیز برای جلوگیری از خروش مردم مرتب تهدید می‌کرد و ادعا می‌کرد که یک‌مشت خرابکار کمونیست قصد دارند به بهانه انقلاب آیت‌الله خادمی را به قتل برسانند. وی اظهار کرد: سرانجام حمله نظامی به منزل آیت‌الله خادمی صورت گرفت که درنتیجه آن 6 نفر به شهادت رسیدند که پنهانی مقابل کلانتری تخت فولاد دفن شدند که این کشتار مردم اصفهان را به تحرک بیشتر وا‌داشت و سراسر کشور وارد گود مبارزه شدند و مردم اصفهان در 5 رمضان حماسه آفریدند و شهید تقدیم انقلاب کردند و امام(ره) این حادثه را به مردم اصفهان تسلیت گفتند. این فعال سیاسی گفت: پس‌ازاینکه آیت‌الله طاهری از تبعید بازگشتند استقبال بی‌نظیری از ایشان در اصفهان شد به‌طوری‌که طی مسیر دروازه تهران تا حسین‌آباد از صبح تا شب به طول انجامید و آیت‌الله طاهری مردم را دعوت کردند که روز جمعه به مصلای اصفهان بیایند و در نماز جمعه شرکت کنند. در این روز بازهم ایشان سخنرانی تندی علیه شاه کردند که موجب دستگیری مجدد ایشان شد. دفعه بعد که آیت‌الله طاهری به اصفهان بازمی‌گردد به‌صورت مخفی توسط ساواک می‌آید و کسی متوجه آمدن ایشان نمی‌شود. صلواتی افزود: نگاه ساواک به آیت‌الله طاهری یک نگاه خونی و دشمنی بود چراکه واقعاً خطبه‌های آتشین ایشان در دل رژیم شاه هراس می‌انداخت. این خطبه‌ها آگاه‌کننده بود و یکی از مؤلفه‌های تأثیرگذار در پیروزی انقلاب ایران را باید نماز جمعه اصفهان به امامت آیت‌الله طاهری بدانیم. وی گفت: در جنگ هم که لباس رزم می‌پوشید و در کنار رزمندگان به آنان روحیه می‌داد و ارتباط خاصی با شهید خرازی داشت و اصلاً نمی‌خواست جبهه را ترک کند که درنتیجه ریه ایشان براثر گازهای شیمیایی آسیب دید و به همین دلیل هم از دنیا رفتند و من در پیام تسلیتم ایشان را شهید شاهد نامیدم. این مبارز پیروزی انقلاب اسلامی بابیان اینکه حضرت امام(ره) به ایشان علاقه و اعتماد خاصی داشتند، افزود: حضرت امام(ره) به آیت‌الله طاهری علاقه خاصی داشتند و همواره به ایشان احترام می‌گذاشتند و اگر جوانان اصفهانی باعلاقه به جبهه‌ها می‌رفتند در اثر خطبه‌های نماز جمعه آیت‌الله طاهری بود. آیت‌الله تا روز آخر جنگ کنار رزمندگان بود و بعد از جنگ هم همواره به خانواده شهدا رسیدگی می‌کرد. کمتر چهره برجسته سیاسی حوصله دارد به این‌همه خانواده رسیدگی کند، اما آیت‌الله طاهری استثنا بود. صلواتی خاطرنشان کرد: متأسفیم که برخی افراد قدر چنین عالم وارسته‌ای را نداشتند. من چیزی جز ایمان و خلوص در ایشان ندیدم و در سال 50 شیفته رفتار و خطبه‌های ایشان شدم. وی در پایان بابیان این‌که کشور ما یک عالم عامل و مجتهد مبارز را از دست داد، تصریح کرد: طبق فرموده حضرت رسول اکرم(ص) «هرگاه یک عالم واقعی از دنیا برود رخنه‌ای بزرگ در جامعه اسلامی به وجود می‌آید.» بدون شک با رفتن آیت‌الله طاهری کسی نمی‌تواند جای خالی او را پر کند همان‌گونه که کسی نتوانست جای خالی شهید بهشتی را پر کند.